Mijn grootouders zijn van Japan naar Canada geëmigreerd zonder een woord Engels te kunnen spreken. Ze begonnen te werken als arbeiders, waarbij ze fruit en groenten plukten en waarvoor ze per verzamelde kilo werden betaald. Het werk was slopend, maar mijn grootmoeder had altijd al een visie. Ze heeft elke mogelijke cent gespaard om ervoor te zorgen dat haar zoon – mijn vader – naar de universiteit kon gaan. En dat deed hij. Hij werd werktuigbouwkundig ingenieur en gaf zijn passie voor onderwijs, techniek en technologie door aan zijn eigen kinderen. Dit is waardoor ik ben gaan geloven dat deze drie zaken maatschappelijke uitdagingen kunnen helpen oplossen en kunnen bijdragen aan betere levensstandaarden.
Vandaag de dag staat de maatschappij voor een dubbele uitdaging in haar streven in de tweede helft van deze eeuw klimaatneutraal te zijn: betrouwbare en betaalbare energie leveren aan een groeiende bevolking en tegelijkertijd de impact op het milieu verminderen, met inbegrip van de risico’s van klimaatverandering. Om deze ambitie te bereiken, moet gebruik worden gemaakt van baanbrekende technologieën en bestaande technologieën zoals CO2-afvang en -opslag (CCS) – een van de essentiële oplossingen die de maatschappij nodig heeft om klimaatneutraliteit te bereiken en de klimaatdoelstellingen te behalen die in het akkoord van Parijs worden beschreven.
Wat is CCS?
CCS kan mogelijk meer dan 90% van de CO2-uitstoot van een industriële installatie opvangen. Ik ben niet de enige die daar enthousiast over is. Dr. Faith Birol, executive director van de IEA, heeft gezegd: “Zonder CCS als onderdeel van de oplossing is het vrijwel onmogelijk om aan de wereldwijde klimaatdoelstellingen te voldoen.”
Ik zal kort uitleggen hoe CO2-afvang en -opslag werkt. CCS houdt in dat CO₂ uit de uitstoot van een industriële installatie of energiecentrale wordt gehaald voordat de CO2 de atmosfeer bereikt. Eenmaal afgevangen, wordt de CO₂ diep ondergronds opgeslagen in natuurlijke geologische formaties. CCS kan ook gebruikt worden om de productie van koolstofarme waterstof op grote schaal mogelijk te maken, wat op zijn beurt de uitstoot kan verminderen voor toepassingen die moeilijk koolstofarm te maken zijn, zoals industriële verwarming en zwaar transport.
ExxonMobil loopt voorop in CCS-innovatie
Sinds 2000 heeft ExxonMobil meer dan $ 10 miljard geïnvesteerd in onderzoek, ontwikkeling en toepassing van energieoplossingen met minder uitstoot, waaronder CCS. We werken met meer dan 80 universiteiten over de hele wereld, talloze branchepartners en onderzoeksinstellingen van overheden.
ExxonMobil is een leider in CCS, met een actief belang in ongeveer een vijfde van de totale CO2-afvangcapaciteit ter wereld – ongeveer 9 miljoen ton COâ‚‚ per jaar – vergelijkbaar met de jaarlijkse uitstoot van ongeveer 2 miljoen personenauto’s.
Onlangs hebben we aangekondigd dat we een van de 11 bedrijven zijn die interesse hebben getoond in grootschalige implementatie van CCS in het grote industriedistrict nabij Houston, Texas. Het is een immense onderneming die samenwerking vereist tussen de industrie, de overheid, de academische wereld en de gemeenschap.
Wat is er nodig om CCS verder te ontwikkelen?
Uiteindelijk denk ik dat we allemaal moeten proberen een visie te hebben in alles wat we doen. We moeten ernaar streven om altijd een stap vooruit te kijken. We zijn in het gesprek over CCS-technologie de afgelopen decennia veel verder gekomen en ik heb het geluk gehad dat ik een aanzienlijk deel van die reis heb mogen meemaken.
ExxonMobil gelooft in het grote potentieel van CCS-gerelateerde projecten als een sleutel tot een industriële toekomst met minder uitstoot, maar geen enkel bedrijf en geen enkele industrie kan deze uitdaging alleen oplossen. Als je op de maan zou staan en naar de aarde keek, zou je zien dat er geen landsgrenzen zichtbaar zijn. Het managen van klimaatverandering is een wereldwijd probleem en het zal een wereldwijde inspanning vereisen.
Samenwerking is de enige manier om oplossingen voor de toekomst te vinden, te ontwikkelen en te implementeren. Industrie speelt hierbij een belangrijke rol, maar beleidsmakers ook. Door het juiste regelgevingskader te bieden – met duurzame en stabiele stimulansen om deze bewezen technologische doorbraken op grotere schaal te implementeren – kan de overheid de industrie in staat stellen om de uitstoot wereldwijd te verlagen en tegelijkertijd de energie te blijven bieden die nodig is om verder te gaan.
